آرامگاه فردوسی بازگشت به انتها از ازل تا ابد مروری کوتاه بر وقایع ۱۲ اردیبهشت ۱۳۴۰ برای صیانت از نام خلیج فارس نیازمند عزم ملی هستیم درباره پوشش و لباس زنان در جزیره کیش درنگی بر حق حاکمیت ایران بر جزایر تنب و ابوموسی پیشینه تاریخی رادیو در تهران سینما صنعتی زندگی و مرگ افشار طوس پارسه بازشناسی نمادهای انسانی نوروز سیمای جهانی نوروز ایرانی نمادشناسی سفره هفت سین و نوروز نوروز، جشنِ رستاخیز نظام اسطورهای نوروز جشن آتش افروزان حواس پرتی درس گفتار سینما و سینماداری در خیابان لالهزار کلیمیان ایران مشروطه ایرانی تکیه دولت، آغاز تا سرانجام تکیه دولت دفتر شناخت محله اودلاجان دفتر راهنمای تخصصی خانه موزه مقدم شناختنامه | میرزاده عشقی درس گفتار کوچه اتابک دفتر راهنمای تخصصی موزه ایران باستان درس گفتار کوچه دندانساز درس گفتار باغ علاءالدوله جمعخوانی درباره تهران درس گفتار کوچه پشت شهرداری درس گفتار باغ لالهزار سفرنامه مصور ناصرالدین شاه به فرنگ ایران و ظرفیت پنهان گردشگری شیعه اصول رهبری استراتژیک همچنان نیازمند گفتگو هستیم مروری کوتاه بر وقایع ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ پرونده ویژه «خیر قرآنی» را در فصلنامه آوای خیر ماندگار بخوانید چهار عنوان کتاب با موضوع تاریخ تهران منتشر شد تهران چیست و تهرانی کیست؟ روی خط تردید مهاجرت، عامل بقا و زوال تهران است نشست تخصصی شناخت باغ لالهزار برگزار شد. خانه ارغوان ارگ کریمخان زند سیمای معماری شهری تهران قطار مرگ فرهنگ و هنر، دید دنیا را به ما عوض می کند ارگ تبریز
مدفون ماندن قبر شاعر تا دوره ناصرالدینشاه ادامه یافت تا اینکه به دستور وی آصف الدوله شیرازی بهعنوان والی خراسان مأموریت یافت تا در سال ۱۳۰۲ هجری قمری قبر فردوسی را بیابد و برای آن آرامگاهی تدارک ببیند.
نوروز، جشن جنبش نوزایی زمین است. در نگاه اساطیری ایرانیان باستان، کیومرث (گیومرد) پایهگذار نوروز معرفی میشود، او که نخستین پادشاه جهان است، آغاز سلطنت سیسالهاش را با نوروز عجین کرده و ازآنرو جهانیان را به جشن و پایکوبی در این آیین واداشته است. به روایت شاهنامه، کشاورزی از زمان او آغاز میشود و این پادشاه نخستین را بایستی نوآور در تغییر پوشاک، خوراک و زیست بشر برشمرد.
برگزاری این جشن را میتوان در همه شهرها و روستاهای ایران سراغ گرفت، ایرانیان در این شب بر این باورند که با افروختن آتش و پریدن از روی آن، بیماری، ناراحتی و نگرانیهای سال کهنه را به آتش میسپارند و سال نو را با آسودگی و شادی آغاز میکنند
تعداد تکایای تهران قدیم در قرن سیزدهم هجری قمری بالغ بر ۴۵ عنوان بود. در میان این تکایا، «تکیه دولت» که با عناوین مختلفی چون «تکیه همایونی دولت»، «تکیه قیصر» و «تکیه بزرگ شاهی» نیز شناخته میشود، به عنوان تکیه شاخص نه تنها در پایتخت، بلکه در سراسر کشور نامآور بود.
زائران در کنار بازرگانان اولین گروههای اجتماعی انسانی بودند که با مقوله سفر ارتباطی تنگاتنگ داشتند و همانگونه که مهمترین هستههای اجتماعی بر گرد مکانهای مذهبی پدید میآمد، راهها و مسیرهای سفر نیز در تحت تأثیر شدید عامل دین قرار داشته و معمولاً پررونقترین و امنترین مسیرها برای تجارت، مسیرهایی بودند که تعاریف مذهبی نیز در شکلگیری آنها دخیل بود.
مدیر باید آمادگی پذیرش شکست و تقسیم پیروزی را داشته باشد. عدم پذیرش شکست و باور به آن منجر به بروز فاجعههای بزرگتری در سازمان میشود. شکستهای بزرگ پسلرزههای کوچک و بزرگی دارند که ممکن استعدم مدیریت و شناخت آنها به فروپاشی یک سازمان بیانجامد. لذا با تقویت توان پذیرش شکست در عملکرد، امکان ارزیابی و تغییر استراتژی پیش از آنکه سازمان به بحرانهای دیگری مبتلا شود، میسر میشود و چهبسا میتوان بسیاری از این بحرانها را به تجربهای فرصت ساز بدل نمود.
شهریور ۱۳۵۷، آبستن رخدادهای مهم و تاثیرگذاری در تاریخ انقلاب اسلامی بود. در روزهای آغازین این ماه تب و تاب ناشی از رخداد آتشسوزی سینما رکس آبادان همچنان حرارت خود را حفظ کرده بود. به ویژه آنکه این فاجعه همزمانی معناداری با کودتای ۲۸ مرداد داشت و حکومت نمیتوانست افکار عمومی و حتی نهادهای درونی خود را قانع کند که مسبب این رخداد نبوده و در آن نقشی نداشته است.
هویت تهرانی، یک هویت ایرانشهری است. چراکه در نتیجه یک تعامل زیستی طولانی مدت، موفق شده تا عناصر هویت ایرانشهری را درک و آنها را بومیسازی نماید؛ آنگونه که خدشهپذیری هر یک از آنها میتواند بخشی از هویت ایرانشهری آن را خدشهپذیر سازد.
سرآغاز مهاجرپذیری تهران با ویرانی ری آغاز شد. مردمان ری از یک قومیت و فرهنگ مشترک نبودند و مجموعهای متنوع از اقوام و مذاهب در میان آنها مشاهده میشد. از این رو بافت یکدست روستای تهران با ورود گروه نخست مهاجرین از میان رفت و به تنوع نژادی و مذهبی تبدیل شد.