• امروز : یکشنبه - ۱۳ آبان - ۱۴۰۳
  • برابر با : Sunday - 3 November - 2024

::: آخرین مطالب

در ستایش یک انتخاب احمد دهقان آرامگاه فردوسی بازگشت به انتها از ازل تا ابد مروری کوتاه بر وقایع ۱۲ اردیبهشت ۱۳۴۰ برای صیانت از نام خلیج فارس نیازمند عزم ملی هستیم درباره پوشش و لباس زنان در جزیره کیش درنگی بر حق حاکمیت ایران بر جزایر تنب و ابوموسی پیشینه تاریخی رادیو در تهران سینما صنعتی زندگی و مرگ افشار طوس پارسه بازشناسی نمادهای انسانی نوروز سیمای جهانی نوروز ایرانی نمادشناسی سفره هفت‌ سین و نوروز نوروز، جشنِ رستاخیز نظام اسطوره‌ای نوروز جشن آتش‌ افروزان درس‌ گفتار تئاتر شهر و عناصر پیرامونی حواس پرتی درس گفتار سینما و سینماداری در خیابان لاله‌زار کلیمیان ایران مشروطه ایرانی تکیه دولت، آغاز تا سرانجام تکیه دولت دفتر شناخت محله اودلاجان دفتر راهنمای تخصصی خانه موزه مقدم شناخت‌نامه | میرزاده عشقی درس گفتار کوچه اتابک دفتر راهنمای تخصصی موزه ایران باستان درس گفتار کوچه دندانساز درس گفتار باغ علاءالدوله جمع‌خوانی درباره تهران درس‌ گفتار کوچه پشت شهرداری درس گفتار باغ لاله‌زار سفرنامه مصور ناصرالدین شاه به فرنگ ایران و ظرفیت پنهان گردشگری شیعه اصول رهبری استراتژیک همچنان نیازمند گفتگو هستیم مروری کوتاه بر وقایع ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ پرونده ویژه «خیر قرآنی» را در فصلنامه آوای خیر ماندگار بخوانید چهار عنوان کتاب با موضوع تاریخ تهران منتشر شد تهران چیست و تهرانی کیست؟ روی خط تردید مهاجرت، عامل بقا و زوال تهران است نشست تخصصی شناخت باغ لاله‌زار برگزار شد. خانه ارغوان ارگ کریم‌خان زند سیمای معماری شهری تهران

19
شرحی بر ماجرای نامگذاری معابر شهری

این یک رفتار غیرقانونی است

  • کد خبر : 1120
  • 10 آذر 1400 - 13:28
این یک رفتار غیرقانونی است
مدیریت جدید شهری در مدت زمانی که از عمر فعالیت آن می‎گذرد نشان داده که نسبت به حوزه نامگذاری حساسیت‎های ویژه دارد. در طی فعالیت چند ماهه شورای ششم، بالغ بر ۲۱ معبر و مکان شهری شاهد تغییر نام بوده‎اند. تصویب این تعداد نام در سکوت کامل خبری انجام شده و کمیته نامگذاری اصراری بر رسانه‎ای شدن آن‌ها نداشته است.

یکی از زمینه‎هایی که عموم صاحبنظران و کارشناسان شهری پس از آغاز به کار اعضاء دوره ششم شورای اسلامی شهر تهران، ری و تجریش، بیشترین تغییر راهبردی در آن را پیش بینی می‎کردند، حوزه نامگذاری معابر و اماکن شهری بود. این تغییر رویکرد امری طبیعی و ناگزیر است و از این منظر قابل نقد نیست. به واقع این حق قانونی و عرفی نمایندگان پارلمان شهری است که رویکردهای مورد نظر خود را در نظام سیاستگذاری پیاده و اجرا نمایند. در نقطه مقابل وظیفه‌ای نیز بر دوش آن‌ها قرار دارد که بایستی به نحو احسن آن را به انجام رسانند و آن شفافیت و پاسخگو بودن نسبت به عملکرد خود است. انتظاری که تاکنون برآورده نشده و امیدواریم با تغییر رویکرد اعضاء محترم شورای اسلامی شهر تهران، ری و تجریش به زودی شاهد بروز این رفتار در آن‌ها باشیم.

در روزهای اخیر شاهد رفتاری غیرقانونی از مدیریت جدید شهری بوده‌ایم که واکنش بسیاری نیز در پی داشت. علیرغم واکنش، نمایندگان شورای شهر و مدیریت شهری ترجیح دادند تا با بی‌تفاوتی و سکوت خبری از کنار آن گذر کرده و آن را به بوته فراموشی بسپارند. نظیر این رفتار پیش‎تر نیز اتفاق افتاده بود و این رویکرد نشان می‎دهد که مدیریت شهری اعم از اعضاء شورای شهر و مدیران شهری از یک سیاست واحد پیروی می‎کنند.

فرایند نامگذاری معابر و اماکن شهری تابع نظامی قانونی است که با اعمال و رعایت آن، مصوبات شورا رسمیت می‎یابند. در این میان هیچ مدیری حق آن را ندارد به سلیقه شخصی و صلاحدید فردی این فرایند را مخدوش کرده و آن را بی‎اعتبار سازد. همانگونه که مسیر تصویب یک نام و درج آن بر روی معابر و اماکن شهری، قانون نظامند خود را دارد، برداشتن یک نام و ابطال یک مصوبه نیز بایستی فرایندهای قانونی خود را طی کند. روندی که متاسفانه در مورد اخیر نادیده انگاشته شده است.

مدیریت جدید شهری در مدت زمانی که از عمر فعالیت آن می‎گذرد نشان داده که نسبت به حوزه نامگذاری حساسیت‎های ویژه دارد. در طی فعالیت چند ماهه شورای ششم، بالغ بر ۲۱ معبر و مکان شهری شاهد تغییر نام بوده‎اند. تصویب این تعداد نام در سکوت کامل خبری انجام شده و کمیته نامگذاری اصراری بر رسانه‎ای شدن آن‌ها نداشته است. تعجب آمیزتر آنکه دبیرخانه شورا از درج و بارگذاری این مصوبه‎ها در سامانه مصوبات امتناع ورزیده است. از قرار معلوم اعضاء شورا به این نتیجه رسیده‎اند که نیازی به درج این قبیل مصوبات در سامانه نیست. این رفتار مبتنی بر همان سیاستی است که در پایین آوردن اسامی نویسندگان کودک و نوجوان از معابر شهری شاهد آن بوده‎ایم.

بی‌تفاوتی به آراء و افکار عمومی، به ویژه اگر بخشی از یک سیاست رفتاری باشد، بسیار خطرناک خواهد بود. اینکه مدیران یک جامعه در هر سطحی از نظام تصمیم‎گیر، خود را بی‌نیاز به پاسخگویی بدانند، فاجعه‎بار است. تجربه نشان داده که این رفتار در همین سطح باقی نمی‎ماند و به تدریج این قبیل مدیران خود را بی‎نیاز از عمل به مفاد قانون خواهند دانست.

در ماجرای تغییر نام کوچه‎هایی که دوره گذشته مدیریت شهری، کاملا در یک روند قانونی، به نام چهار نویسنده برتر و تاثیرگذار حوزه کودک و نوجوان اختصاص پیدا کرده بود، هر دو رفتار ناپسند متاسفانه دیده شده است. مدیران شهری از یکسو خود را بی‎نیاز از طی فرایندهای قانونی برای تغییر نام این معابر دیده‎اند و از سوی دیگر به این نتیجه رسیده‎اند که افکار عمومی را می‎توان نادیده انگاشت و با سکوت و بی‌تفاوتی از قبول مسئولیت رفتارهای خود شانه خالی کرد. غافل از اینکه جامعه تمام رفتارها، سخنان و عملکرد مدیران خود را در هر سطح با دقت پیگری کرده و آن را به خاطر می‎سپارد.

لینک کوتاه : https://rahimnavaz.com/?p=1120
  • نویسنده : مرتضی رحیم نواز
  • 939 بازدید

برچسب ها

پیشنهادهای مرتبط